Hepimiz şunu biliriz ki, yaşımız biraz olgunlaşmaya görsün, hemencecik eski ile yeni mukayesesi yaparız. Aslında bu, nostaljik duygularımızı kaybetmemizden kaynaklanan bir olgudur. Bayramların güzelliği de, ondaki heyecan ve letafet duygusu da, sanıyorum ki bayramların birer eğlence ve telaşa hali olmasından ziyade kutsallığından kaynaklanmaktadır. Devir değiştikçe hal de değişmektedir.
Dolayısıyla eski bayramları mevcut olan halimizle yaşamamız mümkün olamamaktadır. İyi ve güzel olan bir şey var ki o da bayramların süreklilik halidir. Ama şunu unutmamak gerekir ki her iki halde de yaşamasını bilmektir asıl olan. Eski yeni tartışması birçok dalda devam etmektedir. Aslında var olan bir tartışma olmaktan ziyade güzelliklerin devirlere göre sınanması halidir.
Yine de kaynağını maziden alan bir millet olarak her zaman için vitaminimizi eski bayramlardan aldığımız kanaatindeyim. Eskinin manevi gücü daha ağır basıyor. Çocukluğumuzun bayramlarını halen unutamamışızdır. Aile büyüklerimizin elini öperek aldığımız bayramlıklar sonrasında soluğu bayram alanında aldığımızı dün gibi hatırlıyorum.
Leyliler, dönme dolaplar, atlı karıncalar günümüzdeki yerini lunaparklara bırakmış durumda.
Bayramlıklarımızla pata tabancası, çatapat alırdık. Çatapatı duvara sürerdik…
Çocukluğumuzda bayramlarda kiralık bisikletlere binerken bugün oturduğum sitenin bahçesindeki bisiklet parkında onlarca bisiklet park halinde duruyor. Bir zamanlar bizim ulaşamadığımız bisikletler bugün site bahçesinde binecek çocukları arıyor. Çocuklarımıza ‘Biz çocukken bisiklet kiralardık ve bu da çok nadir olurdu’ dediğimiz de bir anlam veremiyorlar kiralık olayına. Çünkü her zaman binebilecekleri bir bisikletleri var…
Eskiden bayramlarda yeni kıyafet ve ayakkabılar alınırdı, şimdi bunları her gün elde edebiliyor çocuklarımız… Bayram için alınan kıyafetler bir anlam ifade etmiyor onlar için…Çocukların erişmek istedikleri her şey bugün biz ebeveynleri tarafından kendilerine sunuluyor. Her şeyi kolay elde edebiliyorlar. Bu yararlı mı zararlı mı tartışılır tabiî ki.
Kurban bayramları daha bir hareketli olurdu. Bayram öncesi alınan kurban bahçede birkaç gün misafir edilirdi. Babam bayram sabahı namazdan sonra kurbanı kesme hazırlıklarına girişirken biz de kendisine yardım ederdik. En büyük yardımımız kurbanı bir hortum ile şişirmekti. Kesim işleminde de kurbanın ayaklarını tutardık…
Şimdi kurban kesilirken genellikle çocuklar görmüyor, o anı yaşayamıyorlar. Bence yaşamalılar. Çocuklarımız kurban etini masada kavurma yerken görmemeli. Çocuklarımızı modern hayata esir etmemeliyiz.
Eski bayramlarda tüm aile bir araya gelirdi. Şimdilerde bayramlarda tatile çıkılıyor. Aile birlikteliği de modern hayata yenildi günümüzde…
Ama ne olursa olsun Bayramlar insana huzur veriyor… Akraba ziyaretleri yapılarak sıla-i rahimde bulunuluyor…
Nice yeni ve güzel bayramlarda buluşmak dileğiyle Kurban Bayramınızı kutlar, Tüm İslam alemine hayırlar getirmesini temenni ederim.